Sociaaleconomische rechtvaardigheid en duurzaamheid
Het natuurhumanisme streeft naar een rechtvaardige samenleving met kleinere verschillen tussen arm en rijk. De rijkdom van de aarde is evident, alleen de manier waarop die rijkdom evenredig verdeeld kan worden is dat niet. Toch is die verdeling maken niet heel erg lastig.
Het natuurhumanisme staat niet voor een bepaald economisch model maar is niet verenigbaar met een maatschappij waarin grote verschillen bestaan tussen arm en rijk en waar de natuur wordt uitgebuit voor individueel gewin. Eerder dan te denken in schaalvergroting en monopolievorming, zoekt het natuurhumanisme naar een economisch model dat goed is voor zowel mens als natuur.
Individuen die meer bijdragen mogen uiteraard meer economische voorspoed kennen maar daarbij is het nodig om maxima te stellen aan dat economische gewin.
Het natuurhumanisme beschermt mens en natuur door bij de keuze van materialen, op te wekken energie, het inrichten van de leefomgeving en meer, te allen tijde keuzes te maken die zo min mogelijk schade opleveren voor de mens en de natuur.
Om mensen zelf de juiste keuzes te kunnen laten maken is het nodig dat elk mens geïnformeerd raakt met betrekking tot keuzes die het meest duurzaam zijn.