Wetenschap en technologie
Het natuurhumanisme is een voorstander van wetenschappelijke onderzoek en het opbouwen van kennis. De wetenschappelijke discussie is zeer belangrijk en verdient het, in alle mediale vormen ten uiting te worden gebracht.
Wetenschap hoort synoniem te zijn met openheid van geest, het vermijden van dogma’s en het in twijfel trekken van alle overtuigingen. Aangezien wetenschap niet in beton is gegoten, is meebewegen het devies. Meningen, zienswijzen en levensbeschouwelijke inzichten binnen het natuurhumanisme kunnen dus veranderen.
De media is geen poortbewaker van de wetenschap en dient door het faciliteren van opiniestukken met argumenten wetenschappelijke discussies te stimuleren.
Wetenschap moet actief het eigen wereldbeeld onderzoeken. Het natuurhumanisme verzet zich tegen een mechanistisch denkkader dat de totale menselijke ervaring herleidt tot mechanische processen. Het universum is geen machine die in al zijn facetten gemeten en voorspeld kan worden, maar veel meer.
Wetenschap moet onafhankelijk zijn en transparant over de financiering door bedrijven.
Controlerende instanties zoals bijvoorbeeld het EMA (European Medicines Agency) mogen niet gefinancierd worden door de organisaties of branches welke zij moeten controleren.
Het natuurhumanisme vertrekt vanuit het standpunt dat technologie altijd ten dienste van de mens en maatschappij moet worden ingezet. De voorzichtigheid die het natuurhumanisme kenmerkt in zijn relatie tot technologie, betekent niet noodzakelijk een radicale afwijzing. Zo kunnen technologieën juist processen van gemeenschapsvorming, decentralisatie en empowerment ondersteunen en zelfs mogelijk maken. Het natuurhumanisme bepleit een open houding bij het kijken naar de effecten van technologieën op het menselijk handelen en welzijn, en wijst inzet van technologie voor heimelijk controleren en sturen van de bevolking af.