In de afgelopen drie jaar hebben we tot in de haarvaten van ons leven kunnen aanschouwen en voelen hoe de Mens is geworden van ooit een vrij wezen op Aarde naar een geknecht bestaan.
Dat allemaal door toedoen van (een kleine groep) andere mensen. Andere mensen die zich beter achtten en nog steeds achten, en zich daarom koning, keizer of andere ‘aristocratische’ titels aanmaten. En mensen verplichtten delen van de vruchten van hun leven en hun arbeid aan hen af te staan, zogenaamd voor hun eigen bestwil, maar vooral t.b.v. de schatkamers van deze ‘aristocraten’ en later ook ‘theocraten’. Waardoor het verschil in rijkdom deze kleine groep nog meer macht gaven.
Ook vele natuurschatten, in principe van onze Aarde en dus ter beschikking van alle Mensen (en andere wezens), werden door een kleine groep gebruikt om macht en rijkdom te vergaren. Het verbieden of moeilijk maken van alles waarmee Mensen hen niet meer nodig zouden hebben (vooral in de geneeskunde) en het verspreiden van angst (voor ziektes, natuurrampen, terroristische aanslagen, oorlogen, in feite dus voor de dood) heeft de gemiddelde Mens tot een geknecht mens gemaakt.
Indien wij ons van de ketenen van dit geknechte bestaan willen ontdoen, indien we weer zelf aan het stuur van ons leven willen staan, zullen wij ons individueel en als samenleving in welke vorm dan ook, moeten herinneren dat wij Mens zijn, ons herinneren wat het is om Mens te zijn, levend op Aarde.
Het volstaat daarvoor niet om het te hebben over wat er nu niet goed gaat, en wat we anders willen. Het volstaat niet om op details in te zetten, in de verdediging te gaan. Ook de aanval is niet de geëigende weg. Wat nodig is, is onze eigen weg te bewandelen, de weg van de Mens.
Wat we als eerste nodig hebben is die herinnering van ons Menszijn, een levensbeschouwing van ons Menszijn waar we altijd en overal al onze besluiten en handelen op baseren. Waar we altijd naar terug kunnen grijpen als het nodig is, om ons te herinneren waarom we doen wat we doen, waarom we besluiten wat we besluiten. Het fundament van zo’n levensbeschouwing beschrijf ik hieronder op hoofdlijnen.
Mens, Aarde en Natuur
De ontwikkeling van een levensbeschouwing start dus – voor mij – bij de ‘naakte’ mens (de oermens, de Mens) en de ‘naakte’ aarde (Aarde), met alleen de natuurwet als dragend principe, en zonder alle door de mens ingestelde wetten en regels en andere zaken. Wie is die naakte mens en wat maakt hem Mens?
Het fundament van deze levensbeschouwing ligt in Aarde en haar bewoners, waar de mens haar plaats in heeft, maar de door de mens opgebouwde en opgelegde regels (nog) geen plaats hebben. In deze wereld geldt alleen de wet van de natuur, die, zoals onder andere de kwantumfysica ons heeft geleerd, veel verder en dieper gaat dan de mensheid nu kent en begrijpt, en wellicht ooit zal kennen en begrijpen.
Geen enkel door de of een mens in het leven geroepen systeem of niet-menselijke entiteit, ook niet het systeem van (juridische) rechten, dat feitelijk als doel heeft te controleren en te beheersen (van de ene mens ten opzichte van de andere mens en zelfs de aarde), heeft op dit fundamentele niveau een plaats. Het enige, overigens ook gebaseerd op de wet van de natuur dat geldingskracht heeft zijn relaties en/of afspraken tussen mensen.
Fundament
Het fundament van deze levensbeschouwelijke overtuiging ligt in de natuur, Aarde, haar natuurlijke en biologische cycli en energetische vormen. Cycli zo kort als een dag en langer dan miljoenen jaren. De mens is onderdeel van de natuur en onderdeel van het geheel aan leven, alle energieën en frequenties, in, op en rond de aarde en de kosmos.
In dat fundament is de mens primair één van de levende organismen, diersoorten. Elk dier (ik ga hier uit van dieren die niet door de mens of menselijk handelen beperkt worden) wordt vrij en autonoom geboren, met een vrije wil, en leeft zijn eigen leven. Wanneer je als voorbeeld een leeuw op de savanne neemt, dan wordt deze geboren en kent geen andere restricties voor zijn leven dan het dragend principe (de ‘wet’) van de natuur. De wet van de natuur plaatst naast vrijheid en vrije wil verantwoordelijkheid en verbinding. Dit zijn de kernelementen en het fundament dat deze levensbeschouwing draagt.
Kernelementen van het fundament
Vrijheid en vrije wil
Elke wezen, dus ook elk mens, op deze aarde is autonoom, vrij met een vrije wil. Deze vrijheid is volledig, absoluut en onvervreemdbaar.
Elk levend wezen, zo ook elk mens, heeft vrije wil en is vrij om:
- Zijn leven te leiden naar zijn eigen beste inzicht; en naar zijn eigen mogelijkheden.
- Zich te ontwikkelen en te groeien, informatie en kennis op te doen naar eigen inzicht, naar eigen levensfilosofie
- Te zoeken naar zingeving en levensvreugde
- Op grond van en gegrond met eigen spirituele vorming zijn leven te leven
Geen enkel ander mens of wezen (of door de mens kunstmatig ingesteld instituut, entiteit of Artificial Intelligence, deze hebben overigens in de natuurwet geen levenswaarde, bestaan niet) heeft het recht die autonomie, vrijheid en vrije wil in te perken
Geen enkele verbod of gebod opgelegd door andere mensen en/of instituten en/of entiteiten (ook geen ‘overheden’ of andere vormen van ‘bestuur’) is geldig; enkel de ‘wet’, het dragend principe, van de natuur
Geen enkel mens heeft autoriteit over een ander mens, niet door politiek, noch door religie (theocratie), noch door overerving (bv monarchieën, aristocratie), noch door kennis (technocratie), of welke -cratie of – archie dan ook.
Verantwoordelijkheid
Elk levend wezen, zo ook elk mens, is verantwoordelijk voor zichzelf en zijn eigen leven, én voor de gevolgen en invloeden van zijn handelen en niet-handelen, op andere mensen, op andere (levende) wezens en op zijn natuurlijke omgeving en Aarde. Deze verantwoordelijkheid is eveneens volledig, absoluut en onvervreemdbaar en kan niet worden overgedragen aan andere mensen, noch aan ‘functies’, noch aan andere (door de of een mens ingestelde) instituten, instellingen of andere niet-menselijke entiteiten.
Verbinding
Elk levend wezen, zo ook elk mens, is (energetisch, in licht en liefde) verbonden met zichzelf, met andere mensen en andere levende wezens, én met de natuur, Aarde, en zijn natuurlijke omgeving.
Elk positieve en negatieve handeling van hemzelf op hemzelf heeft effect op zijn omgeving
Elke positieve en negatieve handeling van hemzelf op anderen en/of op zijn omgeving heeft effect op hemzelf, op zijn leven.
Elke positieve en negatieve handeling VAN anderen heeft effect op hemzelf
De kernelementen verantwoordelijkheid en verbinding zorgen voor een natuurlijke balans ten opzichte van de vrijheid en vrije wil. Gezamenlijk zorgen dit fundament en deze drie elementen voor krachtige, mooie mensen, en krachtige, mooie samenlevingen op een krachtige, mooie, gezonde aarde. Met mensen, individueel zowel als samenlevingen, die de uitdagingen die het leven biedt, en de zorg voor zichzelf, de andere(n), en Aarde kunnen en willen dragen. En dat leven doorgeven aan onze kinderen en vele generaties na hen.
Vrij, Verantwoordelijk, Verbonden…
Over de auteur
Ninca Wentzel (aka Syble), Reiziger tussen Werelden; ondernemer én volksdienaar, spiritueel én analytisch, levensbeschouwer en wereldverbeteraar. Ik ben als Ziel hier op Aarde om het leven als Mens te ervaren. Intrinsiek vrij, verantwoordelijk en verbonden. Na een dubbele gezondheidscrisis geniet ik momenteel van een sabbatical, waarin ik oa. werk aan een boek over Leven als Mens op Aarde.
Photo by Filip Urban on Unsplash
